Florianów

Rezerwat przyrody geologiczny, o powierzchni 406,04 ha, utworzony w dniu 8 lipca 1991 r. celem zachowania interesujących form geomorfologicznych pochodzenia lodowcowego i wodnolodowcowego.

Powierzchnię rezerwatu budują osady czwartorzędowe o miąższości od 60 do 100 metrów. Są to lodowcowe gliny i piaski z głazami oraz wodnolodowcowe piaski ze żwirem (osady trzech kolejnych zlodowaceń) przedzielone iłami i mułkami zastoiskowymi, a także piaskami i żwirami rzecznymi okresów interglacjalnych. Centralną część rezerwatu stanowi teren falisty ukształtowany w formie ozu, moreny czołowej i młodszej od nich wydmy parabolicznej pochodzenia eolicznego. Formy te usytuowane są na otaczającym je obszarze płaskiego, piaszczystego sandru wyniesionego na 143-144 m n.p.m. Wysokości bezwzględne na terenie i w bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu wahają się od 141 m w obniżeniach dolinnych do 172,7 m na kulminacji moreny czołowej. Główną oś rezerwatu stanowi ciągnąca się południkowo forma ozu. Tworzy ona falisty wał wznoszący się na kulminacjach od 155 m n.p.m. w części północnej, do 168 m n.p.m. w części południowej. Oz zbudowany jest z przemytego, warstwowanego, piaszczysto-żwirowego materiału wodnolodowcowego. Miejscami, w dolnych częściach zboczy, pojawiają się płaty gliny zwałowej. Południowa i południowo-zachodnia część uroczyska, to zboczowa część wzniesienia moreny czołowej. Jest ona zbudowana z piasków i żwirów z domieszką dużych głazów, z niewielkimi nieregularnymi soczewami gliny zwałowej. W północno-wschodniej części rezerwatu znajduje się duża wydma paraboliczna osiągająca 147 m n.p.m. Zbudowana jest z drobnego materiału piaszczystego wywianego przez wiatr z osadów budujących oz, sandr i morenę czołową. Teren otaczający oz jest płaski, lekko pochylony ku północy. Na wschód i zachód od ozu, w miejscach mis wytopiskowych po martwym lodzie, znajdują się podmokłe obniżenia wypełnione płytkimi torfami i namułami torfiastymi. Odwadniają je dwa lokalne cieki wpływające do rzeki Witówki, lewobrzeżnego dopływu Kostrzynia. Prawie cały obszar rezerwatu (88%) pokryty jest lasem. Pozostałą powierzchnię zajmują łąki i nieużytki, występujące głównie na terenach wytopiskowych. Na ozie dominują drzewostany sosnowe, na wydmie sosnowo-brzozowe, zaś w obniżeniach terenu, na glebach wilgotnych - olszowe.

Rezerwat "Florianów" daje schronienie wielu gatunkom zwierząt. Głównie na granicach polno-leśnych zaobserwować można sarny, dziki, zające, bażanty, kuropatwy, lisy, łosie, jelenie, borsuki, piżmaki oraz wiele innych gatunków. W rezerwacie "Florianów" odnotowano także występowanie gniazda orła bielika.